PETTEN-STARE SIOLKOWICE JUNI 2006

Een kleine voorgeschiedenis: Tijdens de jaarlijkse barbecue met de Poolse arbeiders die de fa. WP van Straten elk jaar organiseert word in 2004 de aanzet tot deze reis gegeven. Onder het genot van enige biertjes en wat Wodka oppert Peter van Straten dat hij wel een keer op de fiets naar Polen wil gaan. In alle gezelligheid krijgt hij van alle kanten bijval. Het plan zakt echter weer een beetje in de benen, totdat in de winter van 2005-2006 hij weer omhoog komt. Er worden nu snel spijkers met koppen geslagen en een plan opgesteld. We besluiten met 8 mensen de reis te maken. Dit zijn: Peter van Straten, Miranda van Straten, Ambro van Straten, Saskia van der Maat, Gerrit van Riemsdijk, Jan Hopman, Siem Hopman jr en Siem Hopman sr. Jan en Ambro gaan zich buigen over de te volgen route en de meeste overnachtingen, Miranda neemt de rest van de organisatorische taken op zich.

Na een gedegen voorbereiding verzamelen we ons op donderdag 25 mei in de schuur van van Straten. Familie en buren zijn in groten getale opgekomen om ons op deze regenachtige morgen uit te zwaaien. Jan bestuurt vandaag de volgbus, dit zullen we vervolgens om de beurt doen. Saskia volgt ook in de auto om Ambro weer op te halen zodat zij vrijdag nog een bruiloft kunnen bijwonen. Ondanks de gestaag vallende regen blijkt de stemming opperbest te blijven. Dit is ook het geval tijdens de regenachtige dagen die nog volgen. Zoals gemeld gaan Ambro en Saskia uit Ermelo weer terug naar huis om zich zaterdag in Detmold weer te melden voor het vervolg. De rest vervolgt de reis vrijdag naar Ahaus in Duitsland. De etappe van zaterdag kenmerkt zich door veel regen in de namiddag en zeer slechte bewegwijzering. Het wordt uiteindelijk een rit van 185 km met binnenkomst om 19.30 uur!
Zondag volgt dan de eerste geheel droge rit naar Altenau in het Harzgebergte. De eerste kennismaking met klimwerk is dan een feit. Voor een aantalwacht er maandag een onaangename verassing als blijkt dat we de dag beginnen met serieus klimmen. Al snel zo’n 6 km van gemiddeld 5%, dat is niet mis zo op de vroege morgen. De beloning is er wel naar, een hele geleidelijke afdaling van ongeveer 50 km het voormalige Oost-Duitsland in. Dat is dan wel weer erg lekker tussen de mooie koolzaadvelden door. Wel worden hier de wegen wat slechter. Door de steeds groter wordende hoeveelheid kasseien besluiten Jan en Ambro om de route iets te veranderen naar de wat grotere wegen. In Ortrand beleven we onze laatste dag in Duitsland, de volgende dag gaan we de grens met Polen passeren. Op het moment dat we in Görlitz de grensovergang passeren valt direct het grote verschil op. Voormalig Oost-Duitsland was al grauw, maar de Poolse kant slaat echt alles. Van Onderhoud is waarschijnlijk geen Poolse vertaling gemaakt. Doordat we het eerste deel van Polen door een natuurpark rijden krijgen we daar gelukkig niet al te veel van mee. Ook het gevreesde hotelwereldje van Polen valt de eerste overnachting erg mee. Een keurig motel met een uitstekende keuken is ons deel. De volgende dag blijkt dat we niet goed genoeg op de kaart hebben gekeken, zodat we wederom pittig aan het klimmen raken. Overigens wel door een prachtig gebied. Het volgende hotel in Sobotka is er een zoals we ze verwacht hadden, en dan nog iets erger. Oud, rommelig, niet schoon en een erg beperkte keuken. Maar goed, de ogen dicht en ’s morgens weer snel op pad voor de afsluitende rit. Het wordt een rustige korte rit waarbij we voor het eerst deze reis tegenwind ervaren. De eindsprint wordt uiteindelijk op overtuigende wijze gewonnen door Peter (eerder was hij al “link” gedemarreerd tijdens een plaspauze maar de weg kwijtgeraakt). De ontvangst was hartverwarmend met een echte finishlijn, taart, chips en uiteraard wodka. Daar was het tenslotte allemaal mee begonnen.
Op zondag zijn de (met respect gesproken) oudjes met de trein vertrokken naar Krakow om daar vandaan met het vliegtuig terug te keren. De jonkies gaan met de auto terug en maken in Berlijn een overnachtingstop, waar ook nog even wat cultuur gesnoven word.

Al met al was het een zeer geslaagde reis. Het weer werkte dan wel niet helemaal mee, maar op de eerste 3 dagen na was het in ieder geval droog. De route voldeed volledig aan de verwachting. Wel zullen we een eventuele volgende keer de etappes iets korte maken. Op 1 hotel na waren de overnachtingen perfect voor elkaar, allerlei verschillende plekken hebben we gezien. O.a. een jeugdherberg, een appartement, een pension en hotels. Het eten was ook erg goed voor elkaar. Vooral in de laatste dagen zagen we er iets tegenop, maar juist daar was het erg goed. Tijdens zo’n trektocht kom je bijna elke dag weer in een totaal andere omgeving/natuur, dat maakt de tocht extra interessant.
Rest mij nog te melden dat ik het fantastisch vond om met een groep van 8 totaal verschillende personen zo’n mooie week te beleven zonder enige wanklank. Chapeau!

Ambro van Straten